Recenzja Julia Hausburg „Rozpacz”

 Jak daleko się posuniesz, żeby poznać prawdę?

Introwertyczna Lucia zgłasza się na kurs wspinaczki. Chce dowieść sobie i innym, że jest w stanie wyjść poza własną strefę komfortu. Na kursie spotyka swojego byłego chłopaka Bena, który także studiuje na elitarnej uczelni Corvina Castle. Znów zaczyna między nimi iskrzyć, co zupełnie nie jest Lucii w smak. Ben należy bowiem do stowarzyszenia studenckiego Fortuna, które – jak podejrzewa dziewczyna – ma coś wspólnego ze śmiercią jej współlokatorki. Czy z pomocą Bena odkryje prawdę? I czy ich miłość dostanie drugą szansę, skoro na przeszkodzie stoi nie tylko przeszłość, lecz także przyszłość? Lucia i Ben muszą się zdecydować: związek czy realizacja osobistych celów? 

Wydawnictwo: W.a.b
Rok wydania:  2025
Format: Książka
Liczba stron: 432
Cykl: Dark Elite
Tom II

 

„Rozpacz” to powieść, która zaskakuje swoją wielowymiarowością. Na pierwszy rzut oka mogłaby się wydawać kolejną młodzieżową historią o miłości i dorastaniu, jednak Julia Hausburg umiejętnie łączy wątki romantyczne z thrillerem psychologicznym, a nawet elementami powieści inicjacyjnej. Dzięki temu jej książka wyróżnia się na tle podobnych tytułów, trafiając zarówno do czytelników szukających emocji, jak i tych, którzy lubią psychologiczną głębię. Twórczość autorki poznałam podczas czytania pierwszego tomu serii Dark Elite, bardzo mi się podobała, dlatego też ciekawiła mnie „Rozpacz. Julia Hausburg stworzyła historię młodej dziewczyny, która, szukając prawdy o tragicznym wydarzeniu, musi zmierzyć się nie tylko z bezwzględnością otoczenia, ale także z własnymi lękami i pragnieniami. Powieść kierowana jest przede wszystkim do młodych dorosłych, jej wielowymiarowość sprawia, że trafi również do bardziej wymagających czytelników.

Główną bohaterka książki autorstwa Julii Hausburg pod tytułem „Rozpacz” jest Lucia, introwertyczna studentka prestiżowej uczelni Corvina Castle. Dziewczyna zgłasza się na kurs wspinaczki, chcąc przełamać własne lęki i udowodnić sobie, że potrafi wyjść poza bezpieczne ramy codzienności. Na kursie Lucia spotyka Bena, swojego byłego chłopaka, a to bardzo komplikuje jej plany. Ben należy do elitarnego stowarzyszenia studenckiego Fortuna. Ich relacja jest pełna sprzeczności, z jednej strony wciąż między nimi iskrzy, a z drugiej, Lucia nie potrafi mu w pełni zaufać, podejrzewając jego kolegów o związek ze śmiercią jej współlokatorki. Czy taka jest prawda? Czy uda się dziewczynie odkryć prawdę? Czy warto temu uczuciu dać drugą szansę?

„Rozpacz” to powieść, której największym atutem  jest umiejętnie budowane napięcie. Śmierć współlokatorki Lucii, działania stowarzyszenia Fortuna, czy aura tajemnicy, która otacza uczelnię, to wszystko to sprawia, że czytelnik nieustannie zastanawia się, komu można zaufać, a kto tylko odgrywa swoją rolę. Dla mnie samej przez dłuższy czas był to dylemat. Im dłużej byłam w Corvina Castle tym bardziej przesiąkałam tą mroczną atmosferą, chciałam uzyskać coraz więcej informacji. Lubię książki z motywem akademii, czy też prestiżowej uczelni, zawsze daje to pole do popisu, działa wyobraźnia. Wyobrażam sobie te gotyckie korytarze, skryte sale, elitarne kluby i zamknięte zebrania Fortuny. Wszystkie te elementy tworzą sugestywne tło dla wydarzeń, a opisy miejsc podkreślają atmosferę historii. To świat, w którym wszystko wydaje się możliwe, ale i wszystko ma swoją cenę. Julia Hausburg bardzo przekonująco pokazuje, że wspinaczka głównej bohaterki staje się tu nie tylko sportem, ale metaforą pokonywania własnych barier. „Rozpacz” to znacznie więcej niż typowa powieść młodzieżowa. Julia Hausburg stworzyła historię, która z jednej strony wpisuje się w popularny dziś nurt dark academia, z drugiej wnosi do tego gatunku świeżość i szczerość. To opowieść o dojrzewaniu, miłości, lojalności, ale przede wszystkim o odwadze, o tym, że dojrzewanie nie polega tylko na spełnianiu cudzych oczekiwań, lecz na odnalezieniu własnej prawdy. Nawet jeśli oznacza to rozczarowanie, samotność czy rozstanie z przeszłością. Historia rozwija się w spokojnym, przemyślanym tempie, pozwalając czytelnikowi nie tylko śledzić akcję, ale także wczuć się w wewnętrzne dylematy bohaterki. Julia Hausburg nie unika trudnych pytań o to, na ile warto poświęcać własne marzenia i relacje, by dążyć do prawdy i gdzie kończy się lojalność wobec innych, a zaczyna wobec samego siebie.

W s p ó ł p r a c a    r e k l a m o w a