[PATRONAT] Recenzja Amelia Sowińska „Krwawy obowiązek. Polina”

 Jego słowa były moim końcem, ale również i początkiem”.
Polina Durov, jak na zasady panujące w jej rodzinie mafijnej, dosyć długo pozostawała panną. Wiedziała, że jest łakomym kąskiem dla potencjalnych kandydatów, dlatego robiła wszystko, żeby uniknąć zamążpójścia. Zdecydowanie pomagały w tym plotki krążące na jej temat: że została porzucona przed ołtarzem, że jest siostrą szaleńca, że miało ją wielu mężczyzn.
Być może kobiecie nadal udałoby się unikać ślubnego kobierca, gdyby nie powrót byłego narzeczonego. Faceta, który boleśnie ją zranił i nauczył, czym jest nienawiść.
Młody capo Franco Callaro został wdowcem, ale to nie znaczy, że zwolniono go z obowiązku posiadania żony. Poza tym potrzebuje dziedzica, który w przyszłości stanie na czele Cosa Nostry.
Franco traktuje ślub z Poliną jako układ bez emocji. Planuje podporządkować sobie żonę, żeby szybko zrozumiała, jaka jest jej rola i czego się od niej oczekuje. Jednak mężczyzna nie wie, że między nim a Poliną uczucia od dawna są obecne. Oboje czują do siebie coś bardzo silnego – czystą nienawiść.

 

Wydawnictwo: Niezwykłe
Rok wydania:  2022
Format: Książka
Liczba stron: 426
Cykl: Krwawe obowiązki
Tom II

Miłość jest uczuciem silnym, jednak może na pewnym etapie być bardzo krucha i delikatna, podatna na zranienia. Chaos panujący wewnątrz może równać się z tym, kiedy wydarzenia, zdrady, odkrycie sekretów, na które nie było się przygotowanym uderzają ze zdwojoną siłą. Mafia to świat brutalny, niebezpieczny, podcinający skrzydła kobietom, ale czy na pewno? Czy wszystkie kobiety mogą sobie na to pozwolić? W czym i gdzie tkwi prawdziwa siła? Czasami, kiedy się wydaje, że nie da się nic więcej zrobić, nie ma możliwości pomocy, dzieje się coś, co sprawia, że pomimo ran walczymy dalej chroniąc tych, na których nam niezmiernie zależy. „Krwawy obowiązek. Polina” to druga książka Amelii Sowińskiej, której twórczość bardzo mi się spodobała. Nie wyobrażałam sobie żebym nie sięgnęła po drugi tom cyklu Krwawe obowiązki, byłam zaciekawiona, jak rozwinie się sytuacja, z jakimi bohaterami przyjdzie nam się zerknąć i jakie tajemnice przyjdzie odkryć.

Główną bohaterką książki „Krwawy obowiązek. Polina” autorstwa Amelii Sowińskiej jest Polina Durov, młoda kobieta, która została wychowana w bardzo brutalnym świecie. Przekonała się o tym na własnej skórze, jednak udawało jej się pozostać wolną bardzo długo. Wszystko przez plotki, które nie były zbyt miłe, ani prawdziwe, jednak tak długo dopóki była bezpieczna i żaden z brutalnych mężczyzn nie decydował się na to, aby po nią sięgnąć to jej pasowało. Wiedziała jednak, że taka kolej rzeczy nie będzie trwała wiecznie. Wiele razy została skrzywdzona, zawiedzione zostało jej zaufanie, była obrażana, a jednocześnie potrafiła czerpać małe radości z życia. Polina to twarda kobieta, która potrafi pokazać i udowodnić, że z nią powinno się liczyć. Franco Callaro został wdowcem, jest głową mafii i wychowuje córkę. Nigdy nie przejawiał emocji, ludzi trzyma na dystans, co jest zrozumiałe na jego pozycji. Mężczyzna jednak potrzebuje dziedzica, kogoś, kto zajmie jego miejsce, kiedy przyjdzie na to odpowiednia pora. Jego żoną ma zostać Polina, mężczyzna jest przekonany, że ją ustawi, a ona sama zrobi to do czego została stworzona, tylko czy pozwoli mu na to?

„Krwawy obowiązek. Polina” to powieść bardzo emocjonalna, czasami tych emocji było zbyt wiele, gruchotały czytelnikowi serce by po chwili być dla niego niczym kojący balsam. Bohaterka zaznała wiele bólu, miłości, która zmieniła się w nienawiść do człowieka, który ją zawiódł i rozczarował. Amelia Sowińska pokazała tutaj niezwykle skomplikowaną relację, która ciągle ewoluuje, tylko czy nie będzie na to zbyt późno? Czy będzie jakakolwiek szansa na to, aby wróciła na odpowiednie tory? Autorka nie obawia się pokazać tej brutalniejszej strony mafii, bo w końcu taka ona jest. „Krwawy obowiązek. Polina” jest dynamiczną książką, która jest przepełniona bólem, zdradą, za którą może w odpowiednim momencie przyjdzie wybaczenie. To świetna powieść, którą nie da się przewidzieć, a zwroty akcji potrafią nieźle namieszać w głowie.