[PATRONAT] Recenzja Penelope Douglas „Hideaway”
Seria „Devil’s night” powraca!
Widziałem już twoją kryjówkę, mała. Czas, żebyś zobaczyła moją.-Kai
Mroczne zakątki miasta skrywają tajemniczy hotel. Stoi opuszczony, zapomniany i pogrążony w ciemności. Spowija go sekretna aura dotycząca opowieści o ukrytym dwunastym piętrze. Tajemnica mrocznego lokatora, który nigdy się nie zameldował ani nie wymeldował.
Banks jest przekonana, że tego właśnie Kai Mori od niej chce. Pomocy w okryciu sekretnej kryjówki. Będzie próbował zastraszyć Banks, ON i jego kumple, ale ona jest silniejsza, niż myślą.
Trzy lata w więzieniu na zawsze zmieniły Kaia. Stał się kimś zupełnie innym.
Kimś straszniejszym.
I jest bardzo zdeterminowany, żeby dostać to, czego pragnie.
Widziałem już twoją kryjówkę, mała. Czas, żebyś zobaczyła moją.-Kai
Mroczne zakątki miasta skrywają tajemniczy hotel. Stoi opuszczony, zapomniany i pogrążony w ciemności. Spowija go sekretna aura dotycząca opowieści o ukrytym dwunastym piętrze. Tajemnica mrocznego lokatora, który nigdy się nie zameldował ani nie wymeldował.
Banks jest przekonana, że tego właśnie Kai Mori od niej chce. Pomocy w okryciu sekretnej kryjówki. Będzie próbował zastraszyć Banks, ON i jego kumple, ale ona jest silniejsza, niż myślą.
Trzy lata w więzieniu na zawsze zmieniły Kaia. Stał się kimś zupełnie innym.
Kimś straszniejszym.
I jest bardzo zdeterminowany, żeby dostać to, czego pragnie.
Wydawnictwo: Niezwykłe
Rok wydania: 2020
Format: Książka
Liczba stron:
Cykl: Devil’s Night
Tom II
Twórczość Penelope
Douglas jest mi dobrze znana, przygodę z jej powieściami rozpoczęłam od książki
„Birthday girl”, następnie wpadła w moje ręce „Punk 57”, która stała się moim
patronatem, tak samo jak pierwsza część cyklu Devil’s Night pod tytułem
„Corrupt”. Bez zwątpienia autorka jest odważna, nie boi się poruszać po
niezwykle mrocznych tematach i czuje się
między nimi, jak ryba w wodzie. „Corrupt” jak wcześniej Wam wspominałam
nie była książką dla każdego, potrafi złamać, odrzucić, ale i utrzymać uwagę
czytelnika na bardzo długo. Wzbudza szereg emocji od negatywnych do tych
pozytywnych, jak będzie w przypadku „Hideaway”? Jaką twarz zademonstruje nam
Penelope Douglas?
Poczucie bezpieczeństwa dla każdego człowieka jest niezwykle ważne,
zwłaszcza, kiedy żyje się na krawędzi i czyha na niego niebezpieczeństwo. Kiedy
się wie, że prędzej czy później stanie się twarzą w twarz z kimś
niebezpiecznym, przed kim się ucieka chce się dobrze do tego przygotować, albo zwyczajnie
opóźnić ten moment ile tylko się da. Znalezienie bezpiecznego lokum, takiego
własnego azylu, który nie zna nikt poza właścicielem, taka mała idylla. Czy
jest się wtedy prawdziwie bezpieczny,
czy to tylko złudzenie mające na celu uśpienie własnych demonów? Nie można
uciec przed przeznaczeniem. Izolacja w kryjówce nie uczyni cię panem świata,
kimś nietykalnym. Co będzie, kiedy pękną wszystkie maski? Co będzie, jeśli
trzeba będzie stanąć z prawdą prosto w twarz i się z nią zmierzyć?
Głównym bohaterem
książki „Hideaway” jest Kai Mori, kiedy człowiek trafi do więzienia nie wyjdzie z niego już
taki sam. Jego wrażliwość i beztroska została przełamana, a przeszłość i wydarzenia
z przeszłości już zawsze będą rzutowały na każdy podjęty przez niego wybór, ale
także na to jak będzie na niego patrzyło społeczeństwo. Bez zwątpienia Kai
popełnił w swoim życiu wiele błędów, kwestia tego, czy będzie potrafił z tym
żyć i wyciągnąć z tego nauki na przyszłość. Kai doskonale wie, że gdyby jeszcze
raz stanął w takiej sytuacji postąpiłby tak samo, mimo wszystkiego, co go
spotkało. Jego postać mogliśmy nieco poznać w „Corrupt”, zwłaszcza to, jakie
piętno odcisnęło na nim więzienie. Czy nowe życie tak do końca mu odpowiada?
Nie jest tego tak do końca pewny.
Kim się stał Kai? Jest
człowiekiem twardo stąpającym po ziemi, strzegącym własnych sekretów, woli ukrywać
się w cieniu ni być frontmenem. Stał się kimś strasznym, kimś kto nie zawsze
postępuje właściwie, prowadzi swoją własną grę, której reguły zna jedynie on. Okrucieństwo
nie jest dla niego niczym obcym, potrafi kryć się w cieniu, atakować i
przerażać innych, ale czy też siebie samego? Co jeśli zawiódł swoich
przyjaciół? Są dla niego, jak rodzina, stara się mimo wszelkich emocjonalnych
zawiłości sobie radzić.
Życie Banks z
pewnością nigdy nie należało do normalnych, bo jak można nazwać coś, co zmusza
do ciągłego ukrywania się przed światem? Do bólu posłuszna starszemu bratu, który
tak naprawdę robił z nią co tylko chciał. Nikt nie chce być wiecznie kimś na
posyłki, tylko dowiedzieć się, przekonać, jak to jest żyć po swojemu. Kłamstwo
goniło kłamstwo, brat dziewczyny sztukę manipulacji opanował do perfekcji,
jednak czas, aby upadł król i wzeszła królowa prawda? Banks w końcu odzyskała
władzę nad swoim życiem, coś czego pragnęła przez calutkie życie. Bez
zwątpienia kobieta także miała swoje demony, przeszłość, którą musiała sobie radzić. Czy żyjąc przez
calutki czas w cieniu brata pamiętała, jak to jest być sobą? Czy zna swoje
potrzeby i pragnienia? Czy będzie potrafiła odciąć się od takiego życia? Banks
to przede wszystkim charakterna kobieta, która pomimo chłodnego na pozór obycia
potrafi wykrzesać siebie ogień. Dawniej
na drodze stanął jej Damon i właśnie go wybrała, ale teraz wszystko się
zmieniło. Czy teraz dokona innego wyboru? Czy przyszedł czas na pojednanie Kainem? Banks jest idealną partnerką dla
niego, tylko ona będzie potrafiła utrzymać go w ryzach, tylko czy jest tego
świadoma?
„Hideaway” bez
zwątpienia należy do powieści mrocznych, ale równie emocjonalnych, jak i pokręconych.
Mamy tutaj całą masę sekretów i tajemnic, które przygotowała dla nas autorka,
trzymając uwagę czytelnika przez cały czas skierowaną w swoją stronę. Musicie
pamiętać, że jest to dark romance i dzieją się tutaj rzeczy, które może nie
podejdą każdemu. Jednak jeśli kochacie „Raw” i mroczne klimaty to myślę, że
odnajdziecie się w serii Devil’s Night. Penelope Douglas na potrzebę fabuły
wprowadziła wątki z przeszłości bohaterów, abyśmy mogli spojrzeć na ich życie z
nieco szerszej perspektywy. Akcja powieści rozgrywa się dynamicznie, autorka potrafi bawić się z czytelnikiem
ukazując, że kiedy jest pewny, że
rozwikłał wszystkie tajemnice pojawia się nagły zwrot i okazuje się, że jednak
nie wiedziałam nic. Lubię być zaskakiwana.
Ważne jest żebyście
pamiętali o tym, że „Hideaway” jest drugim tomem cyklu, nie bez powodu, bez
znajomości „Corrupt” wiele Wam umknie i możecie nie zrozumieć powieści. Chociaż
każda część przedstawia historię innej pary bohaterów pojawiają się wspólne
motywy, które dają szerszy obraz całości. Możecie spróbować czytać osobno, ale
nie polecam.
„Hideaway” ukazuje,
że ludzie dopuszczający się jakiś złych czynów potrafią dostrzec różnicę, jaką
ma dobro. Myślę, że jedno jest tutaj pewne, tak samo, jak przy „Corrupt” długo
nie będziecie mogli o tej powieści zapomnieć, czy też poukładać własne myśli w
odpowiedni sposób.
Komentarze
Prześlij komentarz