Recenzja Georgia Cates „Piękno miłości”

Opowieść o miłości pięknej Amerykanki i bogatego Australijczyka.
Jack Henry McLachlan nie sądził, że dostanie od życia aż tak wiele. W Laurelyn Prescott odnalazł wszystko, nawet to, czego – wydawało mu się – nie chciał i nie potrzebował.
Szczęście młodej pary nie trwa jednak długo. Czar pryska wraz z powrotem mrocznej przeszłości Jacka. Mężczyzna chce ochronić ukochaną przed konsekwencjami popełnionych przez niego grzechów, lecz szybko okazuje się to niemożliwe. Nie ulega wątpliwości, że oboje będą musieli stawić im czoła.
Czy Jack i Laurelyn pokonają przeciwności losu?
Czy znowu będą szczęśliwi?

Wydawnictwo: Niezwykłe

Rok wydania:  2019

Format: Książka

Liczba stron: 300

Cykl: Beauty

Tom III

Mogłoby się wydawać, że po usłyszeniu magicznych słów wypowiedzianych w obecności księdza, wszelkie problemy i waśnie odejdą w zapomnienie. Para stworzy coś trwałego, co będzie najważniejsze i żadne przeciwieństwa losu nie będą w stanie tego zniszczyć. Rzeczywistość bywa szara, rutyna dnia codziennego potrafi wiele zniszczyć, czy młode i niedoświadczone małżeństwo wyjdzie z pierwszych problemów obronną ręką? Zdajemy sobie sprawę z tego, że życie to nie olbrzymi tort oblany sporą ilością lukru i słodyczy, zawsze trzeba myśleć o tym, że dostaniemy to, czego chcemy. Czasami jesteśmy zmuszeni pomyśleć o potrzebach innych, nauczyć się iść na ustępstwa i wierzyć, że to, co robimy sprawi, że zyskamy szczęście. Pierwsze chwile zwątpienia i kłótnie są najtrudniejsze, ale nikt nie obiecywał, że będzie łatwo i przyjemnie. Jesteśmy dorośli, wiemy, że popełnione czyny w przeszłości odciskają na nas piętno i zaczynając nowy rozdział życia dajemy im do niego pełen dostęp i swobodę.

Twórczość Georgii Cates jest mi znana, udało mi się przeczytać „Piękni bólu” i „Piękno oddania”, szczerze to się zdziwiłam, że zdecydowała się na napisanie trzeciego tomu książki. Dlaczego? Byłam przekonana, że drugi tom będzie tym ostatnim, wszystkie elementy rozpoczęte we wcześniejszych częściach zostały ładnie poodmykane. Nie oczekiwałam, że ponownie będę mogła wyjść naprzeciwko bohaterom, których tak bardzo polubiłam. Powiem Wam szczerze, że trochę się tej powieści obawiałam, jednak wiedziałam, że nie przejdę obok niej obojętnie. Chciałam ją przeczytać, ponieważ niewiedza wierciłaby mi dziurę w brzuchu, a myśli uciekały do Jacka i Laurelyn. Co udało mi się otrzymać w „Pięknie miłości”?

W  „Piękno miłości” napotykamy ponownie wspomnianych wcześniej Laurelyn Prescott i Jacka Henryego McLachlan’a, para przeszła bardzo długą drogę, od namiętności poprzez walkę o uczucie, które między nimi się narodziło.  Miał to być niezobowiązujący romans, w którym nic nie było prawdziwe, liczył się seks i nic więcej. Ich cudowna przygoda trwała trzy miesiące, które sporo namieszały zarówno w życiu Laurelyn, jak i samego Jacka. Naiwnie wierzyli, że nic między nimi się nie narodzi, nic nie zbuduje, nic nie zawojowuje w ich świecie, a po trzech miesiącach ich drogi najzwyczajniej w świecie się rozejdą. Chociaż tak właśnie było, nie można było zapomnieć o czymś, co poczuli będąc tak blisko.  Wyjścia z tej sytuacji były dwa, rozstać się i próbować zapomnieć lub zaryzykować i walczyć o to, co otrzymali od losu. Nie każdemu udaje się spotkać kogoś, kto zburzy cały nasz świat tylko po to, aby zbudować go ponownie, od podstaw. Jack wybrał walkę o względy Laurelyn, czytaliśmy o tym z zapartym tchem, a kiedy udało mu się ją zdobyć, wszystko miało być dobrze, czy tak było? O tym właśnie opowiada „Piękno miłości”.

Po ślubie naszych bohaterów udajemy się z nimi w podróż poślubną ciesząc chwilami beztroski. Czy, aby na pewno? Jackowi zależy na tym, aby zostać ojcem, namawia na to małżonkę, która nie czuje się gotowa, żeby tak szybko pakować się w pieluchy. Chce się nacieszyć małżonkiem i zadomowić w zupełnie nowej sytuacji, przyzwyczaić do bycia żoną. Do tego przychodzą kolejne problemy, które były nieuniknione zważywszy tego, jaką przeszłość miał Jack. To właśnie ona o sobie przypomni i sporo napsuje pomiędzy kochankami. Byłe kochanki mężczyzny zaczną wprost wyrastać niczym grzyby po deszczu, pojawiając się wszędzie, gdzie to tylko będzie możliwe. W takich dość stresujących dla Laurelyn warunkach powiększenie rodziny nie przebiega zbyt pozytywnie. Jack jest bogatym Australijczykiem, przystojnym, kulturalnym, nic więc dziwnego, że wiele jego kochanek liczyło na coś więcej, że zajmą miejsce jego nowej żony. Na przestrzeni tych trzech tomów wyraźnie widać, jak mężczyzna się zmieniał, jak dojrzał i oddał bezgranicznie kobiecie, którą pojął za żonę. Wokół zakochanych pojawiają się ludzie, którym jednak zależy na zburzeniu szczęścia zakochanych poprzez intrygi i knowania. Czy małżeństwo przetrwa? Czy bohaterowie spojrzą na problemy z dystansu? Czy Laurelyn poradzi sobie ze wszystkim?

„Piękno miłości” nie wypada tak dobrze, jak jej poprzednie części, w fabule nie zabraknie Wam erotyki, pojawia jej się bardzo dużo, momentami było jej zbyt wiele, jakby miała za zadanie zapełnić fabularne luki lub braki pomysłu na poprowadzenie akcji. Wiem, że jest to książka erotyczna, w takim była prowadzonym klimacie już wcześniej, jednak w tym przypadku liczyłam na coś więcej.  Naturalnie nie jest tak, że nic się nie dzieje, bo to byłoby kłamstwo. Mamy fabułę, bohaterów, których znamy z wcześniejszych części i małe dramaty, które stają im na drodze do szczęścia. Co mi się podobało? To, że Jack trwał przy swoim postanowieniu, zmienił się i był zapatrzony w swoją małżonkę. Nie interesowały go żadne inne kobiety, on wybrał, jednak musiał przejść przez swoje problemy, odpokutować przeszłość. Nie czarujmy się, żadnej kobiecie nie byłoby łatwo, ani przyjemnie przechodzić przez to wszystko, co spotyka Laurelyn, jednak wiedziała za kogo wychodzi za mąż, a takie chwile były do przewidzenia.

„Piękno miłości” jest tomem, który właściwie nie musiał się w moim odczuciu ukazać, uważam, że „Piękno oddania” ładnie wszystko domyka, cieszyłam się, że mogłam ponownie spotkać się z bohaterami, których polubiłam. Jeśli tak jak ja darzycie historię tych bohaterów sympatią i chcecie się ponownie z nimi spotkać, dowiedzieć, jak potoczyły się ich losy, sięgajcie po lekturę. Nie żałuję, że spędziłam przy niej czas, mam nadzieję, że wy także podejdziecie do niej w ten sposób, a kto wie, może będziecie nią zachwyceni?