Recenzja Augusta Docher „Płatki wspomnień”

Liu traci dach nad głową w najgorszym dla siebie momencie. Wie, że nawet jeśli zechciałaby wrócić do ciasnego, brudnego mieszkania w Queens, u własnych rodziców nie ma czego szukać. Właśnie zakończyła związek z Niną, swoją pierwszą i jedyną kochanką, i chce spróbować ułożyć sobie życie z mężczyzną. Ale tych, których spotyka na swojej drodze, powinna raczej unikać, niż się w nich zakochiwać… Czy kiedy w końcu pozna kogoś naprawdę wartościowego, będzie w stanie mu zaufać? Czy uczucie może być silniejsze od podziałów, statusu społecznego i różnic kulturowych? Czy to możliwe, by zapomnieć o przeszłości i pozbyć się złych wspomnień?

Wydawnictwo: Novae Res

Rok wydania:  2019

Format: Książka

Liczba stron: 555

Z twórczością Augusty Docher spotkałam się dwa razy, przy lekturze „Kryształowego serca” oraz „Rozdroży”, które były fanfickiem stworzonym przez autorkę na motywach powieści  Charlotte Brontë. „Płatki wspomnień” są jednak zupełnie inną lekturą o dość sporej objętości, opowiada historię pewnej młodej dziewczyny, która w życiu nie ma lekko. Czym tym razem nas zaskoczyła Docher? Na samym początku chcę uprzedzić, że ta opowieść jest zdecydowanie dla dorosłych czytelników. Otrzymujemy tutaj wiele scen erotycznych, które dla niektórych czytelników dojrzałych, a zwłaszcza młodych mogą być nie do przejścia. Nie jest to książka dla nastolatków.

Często jest tak, że życie spada na nas lawiną nieszczęść, a mimo rodziny, nie mamy w niej oparcia. Przecież nie powinno tak być, a wręcz przeciwnie to do najbliższych powinno się iść w chwilach kłopotów. Główna bohaterka książki „Płatki wspomnień” jest młodziutką dziewczyną o imieniu Liuliu (Liu) Xiaoyun. Jest Chinką, która jest  natury spokojną kobietą, a przynajmniej do chwili, kiedy nie naruszy się jej granicy wytrzymałości, wtedy potrafi pokazać pazurki. Jest w homoseksualnym związku z  Niną, pierwszą i jedyną kobietą, z którą zdecydowała się na ten krok. Mimo wszystko nie czuła się  w nim spełniona,  czuła silny pociąg do mężczyzn i chciała ułożyć sobie życie z jednym z nich. Kiedy zdecydowała się zakończyć ten związek, traci także mieszkanie, a zdaje sobie sprawę z tego, że nie może się zwrócić do rodziców, którzy i tak mają  niewielkie, ciasnawe mieszkanie, w którym zdecydowanie zabrakłoby dla niej miejsca. Udaje jej się lekko stanąć na nogi i trafić do mieszkania pewnego fotografa, Ashtona Sandersa. Mężczyzna zdecydowanie nie jest materiałem na partnera, jest okrutny  i bardzo wybuchowy.  Życie podsuwa jej facetów, których zdecydowanie powinno się unikać, nie ma do nich szczęścia. Dziewczyna przeżyła wiele krzywd, które znosiła, a mnie czasami chciało się nią potrząsnąć. Czy możliwe, że  los jeszcze się do niej uśmiechnie? Spotkanie Roberta Plummera, właściciela firmy reklamowej i bardzo zamożnego człowieka sprawia, że dostrzegła światełko w tunelu. Czy ten mężczyzna zapewni jej to, czego potrzebuje? Czy będzie w końcu kochana i bezpieczna? Czy nikt więcej nie zrobi jej krzywdy? Czy Pulmmer nauczy ją prawdziwie kochać?

Augusta Docher w „Płatki wspomnień” zamknęła tak wiele skrajnych emocji, że bez wątpienia można ją nazwać szokującą powieścią. Historia młodziutkiej Liu obfituje w wiele bolesnych doświadczeń, które rzutują,  kształtują ją jako kobietę i człowieka. Nie jest łatwo pozbyć się takich wspomnień, bycia ciągle wykorzystywaną, krzywdzoną przez kogoś, kto miał dać jej poczucie bezpieczeństwa. Kobiety są wychowywane w poczuciu bycia grzeczną, uczynną i posłuszną, czasami jest to tak mocno w nich zakorzenione, że nie potrafią powiedzieć dość i wykazać się sprzeciwem. Nie są w stanie walczyć o siebie. Człowiek, człowiekowi wilkiem, bestią i wrogiem, a także nieszczęściem. Bohaterka poszukiwała samej siebie, własnej tożsamości, a tak naprawdę potrzebuje własnego kąta i miejsca, gdzie będzie  bezpieczna. Wiele decyzji, które podjęła były dla mnie nie do przyjęcia, jednak jestem w zupełnie innym miejscu, niż Liu w chwili ich podjęcia, więc łatwiej mi to oceniać.

Trudno mi ocenić jednostajnie tą książkę, gdyż autorka umieściła w niej wiele elementów, od romansu, erotyku sięgającego BDSM po kryminał i thriller. Bez zwątpienia jest wielowątkowa i nie dla każdego czytelnika. Czy szokuje? Bez wątpienia.

„Płatki wspomnień” jest mocną lekturą, której bohaterowie mają ciekawe charaktery, zarówno ci pozytywni, jak i negatywni są mocno zarysowani. Czasami miałam ochotę odrzucić tą książkę w kąt i pokrzyczeć trochę na nią i główną bohaterkę, ale to nie miałoby zbytniego sensu, co najwyżej uznałoby mnie za dziwną. Mimo wszystko tego nie zrobiłam, dlatego, że autorka zdaje sobie sprawę z tego, jak realistycznie opisywać ludzkie relacje, zwłaszcza, kiedy przeszłość odciska na nich mocne piętno. Jeśli czujecie potrzebę sięgnięcia po mocną lekturę, której elementy zaczynają stopniowo łączyć się w całość, a mocne sceny seksualne nie są dla was odstraszające, to jest to książka dla Was.